Nάρθηκας ποδοκνημικής ιδανικός για διαστρέματα σφυρών ποδοκνημικής. Το διάστρεμμα της ποδοκνημικής (ankle sprain) είναι μια από τις συχνότερες κακώσεις τόσο στον αθλητισμό όσο και στην καθημερινή ζωή. Σε μια ατυχή στιγμή (αναπάντεχο σκαλοπάτι, λακκούβα, ξαφνική ολισθηρότητα κλπ.), το πόδι μας μπορεί να <γυρίσει> απότομα με αποτέλεσμα να τραυματιστούν οι πλάγιοι σύνδεσμοι της ποδοκνημικής. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων το πόδι γυρίζει <προς τα μέσα> και αν ρίξουμε μια ματιά στην ανατομία της περιοχής θα καταλάβουμε το γιατί: το εξωτερικό κόκκαλο, η περόνη (fibula), είναι πιο μακρύ από το εσωτερικό, την κνήμη (tibia), με αποτέλεσμα το εσωτερικό σφυρό/αστράγαλος (medial malleolus) να βρίσκεται πιο ψηλά από το εξωτερικό (lateral malleolus). Μπορείτε να το ψηλαφήσετε αυτό και στην δική σας ποδοκνημική.

Σήμερα το κλασσικό διάστρεμμα, η ρήξη των έξω συνδέσμων, αντιμετωπίζεται διεθνώς από τους ορθοπαιδικούς με ένα διάστημα ακινητοποίησης και αποφόρτισης στην αρχή μετά όταν ο ασθενής αρχίζει να πατάει σταδιακά το πόδι κάτω ενώ η ακινητοποίηση (συνήθως με γυψονάρθηκα) δίνει την θέση της στη σταθεροποίηση με κάποιο λειτουργικό νάρθηκα (π.χ. τύπου Aircast). Ιδιαίτερα στην αθλητιατρική, λόγω της πιεστικής ανάγκης για ταχύτερη επάνοδο του τραυματία αθλητή, έχουν εξελιχθεί επιθετικότερες μέθοδοι αποκατάστασης. Ο νάρθηκας τύπου Aircast είναι αναγκαίο να χρησιμοποιηθεί σαν κάποιου είδους σταθεροποιητικής τεχνικής για την περίπτωση που ο αστράγαλος <ξαναστρίψει> σε μια αναπάντεχη κίνηση.

Αντιμετώπιση του διάστρεμματος ποδοκνημικής

Η αρχική αντιμετώπιση την ώρα του τραυματισμού είναι πολύ σημαντική για τη θεραπεία και το τελικό αποτέλεσμα. Στα διαστρέμματα 1ου βαθμού συνήθως επαρκεί: